Cinemasia mini review 1: Tigers

De nieuwste film van de Bosnische Oscar winnaar Danis Tanovic (No Man’s Land) speelt in Pakistan en is regelrecht NGO pamflettisme. Als de begeleidende film bij een Powerpoint over kindersterfte. In het waargebeurde Tigers weet Nestlé verkoper Ayan grote voorraden oplosbare babymelk aan ziekenhuizen te slijten. Dat deze door ongewaarschuwde ouders met onzuiver water worden vermengd en wat daar de gevolgen van zijn, merkt hij later pas. Wat volgt is David en Goliath in de moderne Erin Brokovich-variant. Hier gegoten in een raamvertelling over een filmcrew in Londen die Ayans strijd tegen zijn ex-werkgever wil verfilmen. Het maakproces als deelonderwerp maakt zichtbaar hoe ook ‘wij vrije westerlingen’ niet zomaar alles naar buiten kunnen brengen. De tentakels van de nieuwe Goden, de multinationals, reiken immers ver. Om diezelfde reden voelde ook regisseur Tanovic zich vast gedwongen tot deze film-in-film-constructie. Volledig transparant, compleet met metadiscussies, inclusief ingebouwde clausules. Alles om valkuilen te voorkomen. Dat deze dienstbare houding dan maar een springerig verhaal met juridische uitleg tot gevolg moet hebben, dat zegt al veel. Het welzijn, de waarheid en de wereld staan voorop: www.babymilkaction.org

Vr 3 april 15:45 - Kriterion Amsterdam

Zo 5 april 17:30 - Kriterion Amsterdam

Zo 12 april 18:40 - Plaza Futura Eindhoven

Cinemasia mini review 2: Dearest

Het is met taboes omgeven, jaarlijks verdwijnen er in China zo’n 70.000 kinderen door ontvoeringen. De Chinese overheid brengt er zelfs geen cijfers over naar buiten. In Dearest van regisseur Peter Chan staat één specifiek geval centraal. Dat van Peng die tijdens het buitenspelen achter de auto van zijn moeder aan rent, haar uit het zicht verliest en opeens wordt meegenomen door een onbekende. De eerste helft van Dearest richt zich op de bijverschijnselen van zo’n verdwijning: mensen die geld ruiken en claimen het kind gezien te hebben, kringgesprekken met lotgenoten, ouders die opgepakte kindontvoerders ondervragen. Maar dan wordt het opeens een tweeluik. Vanaf het moment dat de kleine Peng jaren later wordt teruggevonden, is de film opvallend genuanceerder dan de aanzwellende muziek doet vermoeden. De vrouw bij wie het kind ooit terechtgekomen is (een mooie rol van Wei Zhao), is net zo goed een liefdevolle moeder. Zij staat nu op het punt een kind te verliezen. Een dapper en tot het eind mooi volgehouden statement in een film zonder vijanden maar vol gedupeerden. Alleen jammer van die reality tv-achtige epiloog tijdens de aftiteling, waarin de acteurs de mensen leren kennen die dit echt is overkomen. Alle goede bedoelingen ten spijt heeft dat toch iets akeligs borstklopperigs en illusie doorbrekends.

Vr 3 april 22:00 - Kriterion Amsterdam

Za 4 april 17:45 - Kriterion Amsterdam

Za 11 april 17:00 - Plaza Futura Eindhoven